مشکل اصلی شهر شیراز حضور برخی مسئولان سادهلوح و پرادعا در استان استیک تحلیلگر مسائل سیاسی در شیراز با اشاره به مشکلات عدیده فرهنگی شیراز، سومین شهر حرم اهل بیت (ع) گفت: مشکل اصلی شهر شیراز حضور برخی مسئولان ساده لوح، پر ادعا و پول دوست در استان فارس است.
مصطفی نمازیان اظهار داشت: گسترش بی بند و باری و ولنگاری دارای یکسری عوامل آغازین است که باید عامل پیدایش این موضوع را در شیراز بررسی کرد.
وی افزود: متاسفانه در دوره ای، عده ای از مسئولان فرهنگی، شیراز را تنها یک شهر توریستی و اقتصادی می دانستند که با انجام اقدامات غیر معقولانه خود تضادی عمیق در شهری مذهبی مانند شیراز ایجاد کردند.
این فعال سیاسی بیان کرد: این کوته فکران بدون کنترل و با فکر غربی باعث بوجود آمدن وضع موجود و بی بند و باری سازماندهی شده در قالب طرح هایی مانند برج سازی و مراکز تجاری شدند.
نمازیان با اظهار تاسف گفت: این آقایان به اصطلاح عاقل باعث ایجاد فرهنگ سرمایه داری و بلعیدن سرمایه های فرهنگی شدند؛ آنها مسبب اصلی ماجراهای ناگوار فرهنگی هستند.
http://www.shiraze.ir/page.asp?tid=848
دبیر اسبق انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه شیراز بیان کرد: این افراد امروز از مسئولیت های خود کنار رفته و در شرکت های خصوصی خود در شیراز و تهران به فعالیت اقتصادی مشغول شده اند و هر از گاهی نیز برای خالی نبودن عریضه به یاد مردم فقیر می افتند.
وی تصریح کرد: همین امر باعث ورود فرهنگ منحط غرب و بی توجهی به فرهنگ اصیل اسلامی شد.
این تحلیلگر مسائل سیاسی ادامه داد: این آقایان سرمایه دار حاضر بودند به هر قیمتی هر سرمایه داری را برای کسب سود به خود جذب کنند.
نمازیان تاکیدکرد: این افرد ساده لوح طعمه خوبی برای بهاییان و وهابیان بودند که در پوشش سرمایه دار و تاجر ضمن ورود به شیراز و پرداخت سهم این آقایان ساده لوح، به فعالیت تخریب فرهنگی مشغول شدند و آنها را به دنبال نخود سیاه مدیریتی فرستادند.
وی گفت: جالب است این آقایان عامل نفوذ هر رذل ساواکی بهایی به شیراز بودند و وقتی با تیغ تیز قانون مواجه می شدند از یک سو با پرداختن رشوه کلان مانع بر سر راه قانون ایجاد، و از سوی دیگر پشت نام عالم شهید و مبارز استکبارستیز آیت الله شهید دستغیب خود را پنهان می کردند.
نمازیان افزود: اگر شهید دستغیب زنده بود بی شک در مقابل ساده لوحان پر مدعایی مانند مسئولان قبلی شهر می ایستاد.
این فعال سیاسی بیان کرد: مشکل اصلی شیراز در دوره ای سودجویی، حرص و مال اندوزی برخی مسئولان بود که راضی به ورود هر کسی، بجز ایرانیان دلسوز به عرصه سرمایه داری شیراز بودند.
وی گفت: در گفتمان این کودکان سیاسی، وهابیان و بهاییان بر سرمایه داری متعهد ارجحیت دارند و همین امر باعث کانال گیری آقایان با این شبکه سیاسیون ساده لوح و پر ادعا شد./